Wiklinowy kufer.

Witam! Ostatnio marzyłam o osobistym kufrze na różne "różności", które zazwyczaj nie mają swojego miejsca. I ostatnio udało mi się taki nabyć. Co prawda nie wyglądał za ciekawie, ale ja tam zawsze dopatrzę się jakiegoś, choćby najmniejszego potencjału. Zakup był po pierwsze nie drogi (co u mnie jest podstawą wszystkich  zakupionych szpergałów), po drugie miał w sobie to coś:)))))) Ale przyznam, że wyglądał żałośnie, a przede  wszystkim miał straszną woń grzybka. 

Materiał wyścielający środek był przemoczony i zapleśniały, więc go zdjęłam i wyrzuciłam. Za to podobały mi się zardzewiałe elementy okucia i zamknięcia i postanowiłam nic z nimi nie robić:))))))))

Żeby pozbyć się "zapachu", kufer dostał sporą dawkę wody z detergentem odtłuszczającym i dokładne szorowanie. Po kilku płukaniach i całkowitym wyschnięciu w ruch poszła farba beżowa, która pachnie przy malowaniu. Po skończonej pracy przeleżał jeszcze kilka godzin na mrozie i po brzydkiej woni ani śladu!!!!

W między czasie uszyłam mu nowe wkłady i wymalowałam inicjały nowej właścicielki na metalowej blaszce;))))))

Teraz pozostaje tylko przetłumaczyć mojej córci, że kufer jest mamusi bardzo potrzebny, a na zabawki  ona ma już mnóstwo innych pojemników:))))))) I jak tu mieć coś dla siebie????

Pozdrawiam wszystkich zaglądających i życzę wszystkim kobietom i kobietkom wszystkiego najlepszego!!!!!!!!!